2-9 พระพรหมเสด็จมาหา

บทที่ 2 “ผีอำ” ประตูลับสู่โลกวิญญาณ

2-9 พระพรหมเสด็จมาหา

ผ่านไปไม่ถึงสัปดาห์ ที่บ้านผมก็มีแขกผู้มีเกียรติท่านหนึ่งมาหา ด้วยกระแสพลังของท่าน ผมรู้ว่าท่านเป็นเทพชั้นสูงมากๆ แต่นึกไม่ถึงว่า ท่านจะเป็นถึงพระพรหม ดวงวิญญาณของท่านเป็นวิญญาณมนุษย์ชั้นเทพภูมิสูงมากๆ นั่นเอง ผมจำคำสอนของพระพุทธองค์ได้ว่า มนุษย์ผู้ใดประกอบไปด้วยพรหมวิหาร4 มนุษย์ผู้นั้นเมื่อตายไปแล้วจะได้ไปเกิดในชั้นพรหม และอาจจะได้เป็นพระพรหม

ผมสงสัยว่า ตำแหน่งพระพรหมนี้ไม่ใช่ตำแหน่งตายตัวที่ผูกขาดอยู่กับวิญญาณดวงเดียว อาจมีการสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป พระพรหมองค์นี้ก็ไม่น่าใช่พระพรหมหรือพระเจ้าผู้สร้างสรรพสิ่งในโลกอย่างแน่นอน แต่ท่านมาประจำอยู่ตรงนี้ได้ ก็ด้วยความบริสุทธิ์ในวิญญาณของท่าน ซึ่งประกอบไปด้วยเมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา

พระพรหมท่านไม่ได้เสด็จเข้ามาในบ้านผมหรอก ท่านยืนอยู่หน้าประตู แล้วท่านก็ตอบคำถามผม แต่ไม่ใช่ด้วยคำพูด ท่านเนรมิตให้มีดวงวิญญาณดวงหนึ่งพุ่งขึ้นมาจากใต้โซฟาของผม และทะลุโซฟาที่ผมนอน เข้ามากอดผมทางด้านหลังแบบพิศวาส จู่ๆ ผมก็รู้คำตอบขึ้นมาทันทีเลยว่า บาปกรรมทางเพศที่ผมทำหลายสิบครั้งสมัยวัยรุ่นมันไม่ได้หายไปไหน ความจริงผมต้องรับผลของกรรมเมื่อเกิดใหม่ในชาติหน้า หรือรับโทษในนรกภูมิ โดยต้องถูกพวกลักเพศเรียงคิว หรือไม่ก็รุมโทรม แต่ด้วยเหตุที่ผมได้เข้าใจในแก่นธรรม และบำเพ็ญสมาธิอย่างดีในชาตินี้ ทำให้กรรมนี้ตามผมไปในสวรรค์หรือในชาติหน้าไม่ได้ การอกหักของผมเป็นผลมาจากบาปกรรมดังกล่าว เพราะมันเป็นกรรมหนัก ถ้าผมไม่ได้ละวางจากความรัก จะมีผลที่เลวร้ายอื่นๆ ตามมา แต่ผมสามารถละวางจากความรักได้ บาปกรรมได้ส่งผลถึงตัวผมแล้ว แต่มันดันเข้าไปทำร้ายจิตใจผมไม่ได้เอง

ผมทำสมาธิและท่อง “ รัก เมตตา กรุณา และให้อภัย ” ไป 2-3 เที่ยว ร่างของดวงวิญญาณที่พระพรหมท่านเนรมิตมาก็สลายไป ผมซาบซึ้งในการเสด็จมาของท่านจริงๆ นึกไม่ถึงเลยว่า คนกระจอกๆ แบบผม พระพรหมก็ยังไม่ทอดทิ้ง