7-8 เจรจาสงบศึกกับวิญญาณเจ้าพ่อที่สถิตในศาลเจ้าใหญ่

บทที่ 7 เรื่องวิญญาณอื่นๆที่น่าสนใจ

7-8 เจรจาสงบศึกกับวิญญาณเจ้าพ่อที่สถิตในศาลเจ้าใหญ่

จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมเหลืออด นั่งทำสมาธิ ส่งกระแสจิตไปขอเจรจาสงบศึก(ความจริงคือไปขู่)กับเจ้าพ่อศาลที่ศาลเจ้าใหญ่ของหมู่บ้านว่า

“ ท่านยังไม่รู้จักผม ถึงท่านสู้กับผมยังไง ผมก็ไม่มีทางยอมแพ้ท่าน สมัยก่อนผมสู้กับผีในซอยอ่อนนุชมานับครั้งไม่ถ้วน สมัยนั้นผมไม่มีวิชาใดๆเลย ให้ทำฝ่ายเดียว ผีที่นั่นเอาวิชามาสารพัดงัดมาสู้กับผม ผมยังไม่ยอมก้มหัวให้เลย ผิดกับตอนนี้ สมาธิผมก็แข็งขึ้นมาก กลไกการใช้พลังในโลกวิญญาณผมก็รู้ แต่ผมไม่ต้องการสู้กับวิญญาณต่อไป แล้วที่ผมพูดจาแบบกำแหงออกไปนั้น มันก็ไม่ใช่เรื่องของท่าน ผมเอ่ยชื่อพระอินทร์ และพระพรหม ถ้าพวกท่านเหล่านั้นไม่พอใจอย่างไร ท่านก็มาเล่นงานผมได้ ไม่ต้องใช้ให้ท่านมาออกรับหน้าแทนอย่างนี้ แล้วผมก็รู้ว่า ท่านเหล่านั้นไม่มาเล่นงานผมแน่ เพราะผมพูดไปอย่างนั้นเอง ไม่ได้มีเจตนำไปท้าทายท่าน แต่เจตนาต้องการบอกว่า ผมไม่กลัวผีใดๆ ทั้งสิ้น แต่คำว่า พระอินทร์พระพรหมมันเป็นคำพูดสร้อยออกไปให้สวยๆ เท่านั้น ที่ท่านให้วิญญาณลูกน้องของท่านมารังควานพวกผมไม่เลิก เท่ากับท่านบังคับให้ผมสู้ จะหาว่าผมผิดไม่ได้นะ เพราะผมพูดจาอวดเก่งแบบกำแหงไปแค่ครั้งเดียว และไม่ได้ระบุชื่อท่านด้วย แต่ท่านเล่นไม่เลิก บีบกันอย่างนี้ ผมก็ช่วยไม่ได้ ”

ผมแน่ใจว่าเจ้าพ่อศาลท่านนั้นไม่ได้กลัวคำขู่ของผมแน่นอน แต่ท่านไม่ได้ปล่อยให้ผีลูกน้องของท่านมารังควานบ้านผมอีก ปีนี้ก็เป็นปีที่3 แล้วที่ท่านห้ามพวกผีไม่ให้มายุ่งกับบ้านของผม ผมเชื่อว่าท่านเป็นเทวดาที่มีอำนาจท่านหนึ่ง ท่านอาจจะได้รับบัญชาจากสวรรค์ให้ท่านหยุด แต่จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ผมก็ต้องขอขอบคุณที่ท่านไม่ได้ผูกใจเจ็บ ให้ผีที่ยังอยู่มารังควานบ้านผมต่อ

ในใจของผมน่ะอยากสู้กับวิญญาณเก่งๆต่อ แม้ว่าการสู้กับวิญญาณหรือเทวดาอะไรก็ตามมันเป็นการทรมานร่างกายจากการนอนไม่พอก็ตาม ผมอยากฝึกวิชาฝ่ายอธรรมบ้าง อยากดูว่าจะบังคับผีลงหม้อได้ไหม? และอยากลองวิชาอื่นๆอีก ทั้งนี้เพื่อเรียนรู้จริงๆ ไม่ได้มีเจตนาทำร้ายวิญญาณดวงใด แต่เมื่อสวรรค์ห้ามการต่อสู้และประลองวิชาใดๆ แล้ว ผมก็ไม่อยากไปฝืนอาญาสวรรค์ หน้าที่ของผมตอนนี้มีแค่ประการเดียว คือต้องพิมพ์หนังสือเล่มนี้ออกมาขายให้ได้ ขาดทุนไม่ว่า แต่ผมต้องการให้คนไทยไม่ว่าจะนับถือศาสนาไหนก็ตาม รู้ความจริงว่า ผีหรือวิญญาณมีจริง เมื่อพวกท่านตายไปแล้ว พวกท่านไม่ได้สูญหายไปไหน ชีวิตของพวกท่านในโลกวิญญาณยังดำเนินต่อไป ท่านทำได้อย่างเดียวในเวลาที่มีชีวิตอยู่ คือ ทำความดีเอาไว้ ละความชั่วทุกชนิด อดีตกลับมาไม่ได้ แต่ปัจจุบันและอนาคตโลกวิญญาณกำลังจับตาดูท่านอยู่ทุกขณะจิต